Als een kindje sterft tijdens de zwangerschap of de geboorte

door Coby de Jong

De drempel van het leven .

Als je geboren wordt ga je over de drempel van het leven; het gebied tussen de baarmoeder en het volle leven.

Je doet bewust de deur open van het leven en treedt er naar binnen of niet, die keuze heeft de ziel.

De wijze waarop de geboorte plaatsvindt is een verstoffelijking van alle factoren die tot deze geboorte geleid hebben; de incarnatie opdracht van het kind, het verlangen van de ouders naar het kind, de karmische relatie tussen de ouders en het kind, het samengaan van de geestelijke energie ë n (van de geestelijke begeleiding) met de ouders en medische staf.

De afstemming van de ouders en medische begeleiding naar het kindje toe.

De leerprocessen die het kindje voorgenomen heeft aan te gaan.

Als docente zwangerschapsyoga heb ik enkele keren meegemaakt dat een kindje overleed in de laatste maand van de zwangerschap of tijdens/na de geboorte.

Wie kent de weg van de ziel?

Met deze zin bedoel ik dat het sterven van een baby een heel groot mysterie is.

Als we dit als ouders meemaken zijn we natuurlijk vreselijk verdrietig en vragen ons af waarom het kindje niet bij ons is gebleven-

We worden in het diepe gegooid; we worden in de diepte van het leven gegooid en de vragen naar de essentie van het bestaan tuimelen over ons heen.

Zingeving

Door een bepaalde zingeving te gaan ervaren rond het stervensproces van je kind wordt de pijn verzacht en kan er weer sprake zijn van een begin van vreugde.

Deze zingeving wordt ervaren in ‘t eigen hart en dit proces heeft tijd nodig.

Zingeving bij sterven klinkt misschien heel hard of onbegrijpelijk voor ouders die dit hebben meegemaakt en het is ook helemaal niet spiritueel om dit op deze wijze te verwoorden naar ouders toe die dit (recentelijk) hebben meegemaakt.

Zingeving te gaan ervaren begint misschien bij acceptatie.

Maar waar begint acceptatie? Bij het durven voelen van de pijn?

Kiezen wij bewust voor ons leven of overkomt ons alles?

In mijn spirituele zoektocht heb ik diep in mijn ziel ervaren dat bepaalde thema’s in mijn leven bij mij horen.

Bepaalde lijdensprocessen horen bij de ontwikkeling van mijn ziel; bijvoorbeeld eenzaamheid, basis(on)veiligheid, kwetsbaarheid.

Ieder mens heeft zijn/haar eigen thema’s

Alles in het leven ‘lijkt’ te bestaan uit opeenvolgende toevalligheden; de ontdekking dat de uiterlijke weg een afspiegeling is van een innerlijke sturing werpt een verhelderende blik op je leven

Het is zo ontzettend moeilijk om te beweren dat een ziel zelf heeft gekozen om te sterven, net zo moeilijk als het is om te zeggen dat een ziel voor bepaalde ouders gekozen heeft.

Ik geef er de voorkeur aan het zo te zien dat er wetmatigheden zijn waar je als evoluerende ziel gewoon mee te maken krijgt; dit impliceert bijvoorbeeld dat je wel een bepaalde tijd kunt uitrusten tussen 2 levens in, maar niet dat je bijvoorbeeld niet meer mee kan doen, waardoor het kan gebeuren dat jouw geestelijke begeleiders je min of meer pushen om een aards leven aan te gaan.

Ook bestaan er in de ziel verschillende lagen van bewustzijn, waarvan de gezamenlijke som bepaalt in welke mate je energie ë n harmoni ë ren met andere mensen of juist conflicteren.

Het kan zijn dat toen je begon aan de zwangerschap als incarnerende ziel dat je vol goede moed was omtrent de aangegane levensopdracht, maar gaandeweg de moed je in de ‘schoenen’ zonk (bijvoorbeeld aangaande de zwaarte van je levensopdracht) en je besloot terug te keren om moed te verzamelen om het later nog eens te proberen.

Verderop in het artikel zal ik nog meer mogelijke achtergronden voor sterven van een kind benoemen.

Als een baby pas geboren is, is hij nog zeer verbonden met de geestelijke wereld, het kind is half engel, half mens. In zijn/haar ziel is het kind volwassen.

Een kind neemt geleidelijk aan afscheid van de geestelijke wereld en keert zich langzaam naar het aardse leven toe.

Incarnatie is een samenwerking tussen geestelijke en stoffelijke processen.

De ziel heeft een voorschouw over het komende leven; de zwaarte ervan, de leerprocessen die de ziel aan zal gaan.

Deze processen vinden plaats op bepaalde momenten voor en tijdens de zwangerschap en gedurende het gehele verdere leven.

In de Landelijke Werkgroep Spirituele Pedagogiek

waar ik 8 jaar lid van ben geweest, die destijds is ontstaan vanuit de Psychosofia ge V nitieerd door Zohra Bertrand zijn we uitgebreid in deze materie gedoken en hebben hierover erg interessant materiaal verzameld.

Een onderwerp die we bijvoorbeeld in deze werkgroep verdiept hebben is ongewenste kinderloosheid, en de mogelijke spirituele achtergronden hiervan. (noot 1)

Voor dat wij zwanger worden kunnen we al contact met de ziel ervaren.

Veel mensen zijn zich niet bewust van contact mogelijkheden met de ziel.

De ziel heeft volwassen behoeften aan communicatie.

Je kunt zowel contact maken met het volwassen deel van de persoonlijkheid als met het kind-deel; ook als de baby geboren is; je zult versteld staan van het contact!

Wat is eigenlijk reïncarnatie?

Waar is de ziel voordat hij wordt geboren?

Afhankelijk van het bewustzijn van de ziel verblijft de ziel in de kinderhemel, of in een geestelijk volwassen sfeer.

Mensen die uittredingen hebben ervaren kunnen vertellen over hun bezoek aan een geestelijke sfeer.

Het leerproces van de ziel komt overeen met (bepaalde aspecten van)het leerproces van een of beide ouders.

In die zin is het geen bepaalde keuze die je maakt, maar meer een aantrekkingskracht die de ziel volgt.

In dit verband gezien is er ook geen sprake van schuld als een zwangere vrouw bepaalde processen doormaakt in de zwangerschap waarvan zij het gevoel heeft dat deze processen de baby nadelig be V nvloeden (b.v. verdriet na het overlijden van een van beide ouders, of depressieve stemmingen in de zwangerschap of hevige angsten)

Er kan alleen sprake zijn van schuld als je iets willens en wetens fout doet.

De zwangerschap is een extreem leerzame periode in de interactie die er mogelijk is met je kind; je voelt de aanwezigheid van de karaktereigenschappen van de baby heel dichtbij, zowel op zielsniveau als in de menselijke persoonlijkheid.

Er is een hele nabije relatie tussen de moeder en kind waarin veel unfinished business uit vorige levens ervaren en uitgewerkt kan worden.

Door afstemming op je kind en het op je in laten werken van karaktereigenschappen b.v. leiderschap, macht, kracht, eenvoud, humor, liefde, kun je je kind alvast leren kennen en voelt je kind zich gezien door jou reeds voor de geboorte!

In die zin ben je nooit klaar om een kind te krijgen, een kind past bij jouw ontwikkelingsproces op dat moment. Je hoeft niet te wachten totdat je perfect bent.

Je kind wil juist graag dat leerproces met jou doormaken!

Elk kind vertegenwoordigt een ander thema van je eigen leven.

Accepteer je leven zoals je leven nu is.

Wacht niet met het krijgen van een kind tot je gelukkig bent.

Wat is eigenlijk geluk?

Wat zouden redenen kunnen zijn om een kind te verliezen?

een afspraak met de ziel om hierdoor dieper ingewijd te worden in kwaliteiten van moederschap/vaderschap en verdieping van liefdesgewaarwordingen (zowel vader als moeder)
de kostbaarheid van het leven tot in de essentie te ervaren.
het kan een eerste incarnatie zijn van een ziel - een kennismaking met het aardse leven
de diepte van gevoelens te ervaren.
als het zwangerschapsproces te geestelijk is kan het kind zich niet verbinden met de aardse energieën
‘wat is de zin van het leven’ tot in de essentie ervaren
voor een kind kan het heel fijn zijn geweest het contact met de ouders bewust te hebben ervaren
Dit contact kan nog heel lang blijven bestaan - geestelijk
Een ziel heeft ook herkenning nodig van z’n wezen, voor sommige zielen is het zo moeilijk om te komen omdat er nog te weinig overeenkomsten zijn in het bewustzijn van de ziel. Je zou kunnen zeggen dat de geestelijke energie ë n van het kindje onvoldoende herkenning vinden in de stof.
Om werkelijk op aarde te incarneren zijn zowel geestelijke als aardse processen nodig.
De ziel daalt in, het lichaam ontvangt de ziel.
De mate van bereidheid en overgave van de moeder, vader en indalende ziel vormen het etherische en stoffelijke lichaam tot in de finesses. (organen, lichaamsfuncties)
Het is een zich ontwikkelend, ontvouwend proces.
Waar nog leemtes zitten in het bewustwordingsproces worden de onafheden zichtbaar in het stoffelijk lichaam. (lichamelijke en/of verstandelijke handicaps)
Het stoffelijk lichaam is een afspiegeling van geestelijke processen. (bijvoorbeeld buikpijn - basisveiligheid. Traagheid darmen - het niet aangaan van verwerking)
Hier kom ik op de eenheid in lichaam en geest - yoga - holistische geneeswijzen.
Een ziel kan ook weerzin hebben om te komen, dit kan aansluiting vinden bij bepaalde processen van de moeder/vader; weerzin om te leven, in min of meerdere mate.
De ziel kan geduwd worden om toch die aardse processen aan te gaan.
Door het sterven van een kind worden we onszelf in een klap bewust van de kostbaarheid van het leven en de diepte van de liefde in onszelf wat tot gevolg heeft dat we ons dieper verbinden met het leven hetgeen op onszelf en op onze omgeving een genezende werking heeft.
Ik weet dat je voorzichtig moet zijn met deze uitspraken.
Het is bijna onmogelijk om niet iemands gevoelens te kwetsen bij het schrijven hierover, omdat het zo’n gevoelig onderwerp is.
Ik voel me ook heel onvolledig en tegelijkertijd voel ik ook de noodzaak om hierover meer bekendheid te geven omdat het voor veel mensen zo’n intens pijnlijk proces is.
Door ervaringen als deze in onszelf of in onze nabije omgeving mee te maken worden we onszelf bewust van onze diepe bestaansangsten, die gerelateerd zijn aan overgave/vertrouwen, pijn en liefde.
Normaal gesproken - in ons huis, tuin en keukenleven - zijn we onszelf hier niet zo van bewust.
We hebben een maatschappelijk leven; een gezin, baan, auto, partner, kinderen, materiele zekerheden.
We zijn ons onvoldoende bewust van onze diepe trauma’s, gelukkig maar zou je bijna zeggen.
Door een diep verlies meegemaakt te hebben word je in je lijden geduwd of je wilt of niet, en besef je dagelijks dat je zelf keuzes kunt maken hoe de kwaliteit van je leven zal zijn.

Literatuur:

Herboren “Inzicht in de betekenis van vroeggeboorte en leven en sterven van een pasgeboren kind” - Lieneke Schotanus - Uitgeverij Ankh Hermes ISBN 90-73798-58-2
Moeten wij gehandicapt leven voorkomen?“Ethische implicaties van beslissingen over kinderen met een aangeboren of erfelijke aandoening” - prof. Dr. J.S.Reinders - Uitg. Nederlandse vereniging voor Bio-ethiek
Ommekeer - Mansukh Patel en Anita Goswani . Uitgeverij Ankh Hermes
noot 1 *Ongewenste kinderloosheid - Rosemarijn Roes en Coby de Jong (verslag van een lezing en workshop te bestellen door € 7 over te maken op giro 6051860 t.n.v. Coby de Jong)